شادمهر – عقل و عشق

چه حرفی، چه حرفی تو نگاهت هست که چشمات زندگی داره که این دنیای تکراری، کنارت تازگی داره همیشه، همیشه بین عقل و عشق یکی هم دست آدم نیست از عشق همینو میدونم که هیچ وقت دست آدم نیست یه جا تسلیم عشق بودن، همه دیوونگیت میشه کسی که فک نمیکردی، تموم زندگیت میشه چه دنیایی به من دادی، به من که دل نمیدادم چه عشقی تو دلم گم بود که با تو یادش افتادم کجا ما رو رسوندی مون که راضیم به تقدیرم خودم دارم از اون راهی که میترسوندمت میرم کجا ما رو رسوندیمون که واسم باورش سخته کنار تو کسی میشم که انگار تازه خوشبخته یه جا تسلیم عشق بودن، همه دیوونگیت میشه کسی که فکر نمیکردی، تموم زندگیت میشه چه دنیایی به من دادی، به من که دل نمیدادم چه عشقی تو دلم گم بود که با تو یادش افتادم