شادمهر – رسیدی

رسیدی مثل یک مرهم ، به داد زخم دیرینه به داد چشم بیداری که خواب خوش نمی بینه رسیدی مثل یک گریه ، بگیری داغ دل از آه تو تاریکی این دریا مثل فانوس لنگرگاه رسیدی مثل یک مرهم ، به داد زخم دیرینه به داد چشم بیداری که خواب خوش نمی بینه رسیدی مثل یک گریه ، بگیری داغ دل از آه تو تاریکی این دریا مثل فانوس لنگرگاه رسیدی تا من پرپر ، یه روزی خسته شه آخر بگیره از دل فردا ، سراغی از من باور رسیدی ، تا رسیدن ها دوباره با تو معنا شه کلید تازه ی دادی که قفل کهنه گی واشه ، واشه رسیدی مثل یک مرهم ، به داد زخم دیرینه به داد چشم بیداری که خواب خوش نمی بینه رسیدی مثل یک گریه ، بگیری داغ دل از آه تو تاریکی این دریا مثل فانوس لنگرگاه