محسن چاوشی – ستمگر

برو ای یار که ترک تو ستمگر کردم حیف از آن عمر که در پای تو من سرکردم عهد و پیمان تو با ما و وفا با دگران ساده دل من که قسم های تو باور کردم به خدا کافر اگر بود، به رحم آمده بود زآن همه ناله که من پیش تو کافر کردم تو شدی همسر اغیار و من از یار و دیار گشتم آواره و ترک سر و همسر کردم از تو بگذشتم و بگذاشتمت با دگران رفتم از کوی تو لیکن عقب سرنگران ما گذشتم گذشت آنچه تو با ما کردی تو بمان و دگران وای به حال دگرا برو ای یار که ترک تو ستمگر کردم حیف از آن عمر که در پای تو من سرکردم عهد و پیمان تو با ما و وفا با دگران ساده دل من که قسم های تو باور کردم. به خدا کافر اگر بود، به رحم آمده بود زآن همه ناله که من پیش تو کافر کردم در غمت داغ پدر دیدم و چون در یتیم اشک ریزان هوس دامن مادر کردم از تو بگذشتم و بگذاشتمت با دگران رفتم از کوی تو لیکن عقب سرنگران ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی تو بمان و دگران وای به حال دگران